Waarom de 50 mm NIET mijn favoriete portretlens is?

Waarom de 50 mm NIET mijn favoriete portretlens is?

Er is een vraag die ons allemaal bezig houdt: Wat is nu de beste portretlens?

En veel mensen hebben het antwoord al gevonden: de 50mm!!

Maar is dit nu werkelijk de ultieme portretlens? En waarom is dit wel (of niet) zo? En maakt het nog uit of je een crop of fullframe camera hebt?

Tijdens de workshop 'Urban flitsen' op de NDSM werf in Amsterdam afgelopen zaterdag zei Nathalie: “Je bent typisch een man die alles analyseert”. Alhoewel het gekscherend bedoeld was zie ik het toch stiekem als compliment. Want ik ben al heel vaak tot 'ontdekkingen' gekomen die ik weer in de praktijk kan gebruiken om foto's net even anders dan anders te maken.

Belangrijk om te weten is dat een lens bepaalde eigenschappen heeft. Een groothoek trekt het beeld uit elkaar en een telelens drukt het beeld in elkaar. En daarnaast heb je ook bepaalde afstand naar je onderwerp.

Met een groothoek ga je heel dichtbij staan om het gezicht van je model beeldvullend te maken. En bij een telelens neem is misschien wel 10 meter afstand om het gehele gezicht van je model in beeld te krijgen.

Als je bovenop je model gaat staan dan merk je dat de de neus van je model enorm wordt uitgerekt, het voorhoofd en de kin worden opgerekt en het gezicht ziet er werkelijk niet uit. En doe hier nog het uitrekken van de groothoek bij dan is de foto hilarisch... maar niet echt charmant.

Sta je ver weg dan worden de verhoudingen in het gezicht veel natuurlijker en de telelens drukt je beeld nog iets in elkaar en de verhoudingen in het gezicht, kin, neus, voorhoofd, worden heel erg fijn om naar te kijken.

Maar de 50 mm is geen groothoek, toch? Nee, dat klopt en de verhoudingen zijn best goed. Tijdens een workshop in mijn Experience Studio vond een member dat ook, want de 50 mm heeft toch een top reputatie.

Ik roep regelmatig: geloof me niet meteen, maar probeer het zelf uit!. Ik liet haar een beeldvullend porrtet maken met de 50 mm en daarna met een telelens op 200 mm. Ze stond helemaal aan de andere kant van de studio met de 200 mm en dat voelde raar. Met de 50 mm stond ze ongeveer een meter van het model.

Na de 2 foto's kon ze de foto's vergelijken. “Wauw, je ziet gewoon echt verschil tussen de foto's”, zei ze. “Maar welke vind je beter?”, vroeg ik. De 200 mm won!

Met een crop camera heb je het 'voordeel' dat je verder weg gaat staan, misschien rond de 1,5 meter, dat scheelt zeker iets. Maar dan nog wint de telelens qua verhoudingen in het gezicht.

Maar scherptediepte dan? Mee eens, de 1.8 heeft groot diafragma, maar je weet dat diafragma maar 1 van de 3 elementen is die de scherptediepte bepalen.... maar daarover later meer.

Dus mijn favoriete portretlens is de telelens. Welicht voor jou een groede reden om de 50mm en je telelens te vergelijken en tot je eigen favoriet te komen.

Wil jij leren hoe je echt creatieve portretten maakt? Boek dan snel hier de workshop:
https://shop.marcellogeerts.com/products/creatieve-portretten-pro

Terug naar blog

Reactie plaatsen